Tía Pepa (re)styling

Tía Pepa (re)styling

maandag 7 mei 2012

NU WEET IK HET....!

Er wordt mij vaak gevraagd waarom ik eigenlijk Spaans ben gaan studeren. "Tsja.... ik vond talen altijd wel leuk en ik wilde iets anders dan Frans...", is dan meestal mijn antwoord. Maar nu weet ik het! Afgelopen week waren we met de hele familie (6 volwassenen, 3 kinderen en een baby) in Pals aan de Costa Brava. Dit was het uitzicht vanuit ons badkamerraam.


"Castell Montgri" in Toroella de Montgri. Vroeger gingen we al met mijn ouders op vakantie naar Estartit en vanaf welke kant je ook aan komt rijden, overal steekt die berg met het kasteel erboven uit en steeds als ik die berg zie voelt het een beetje als thuiskomen. We zijn er zelfs een keer naartoe geklommen. 


Mijn broer en ik in 1977

Dit keer had mijn broer het geweldige idee om die klimpartij nog een keer over te doen. Ik zag het eigenlijk niet zo zitten want ik herinnerde me dat het behoorlijk afzien was maar ik wilde me natuurlijk niet laten kennen dus...... Met z'n allen naar boven.


Oké, het zijn nog steeds vier torens en vier muren, net als toen. Maar het uitzicht is fantastisch. 

"Las Islas Medes", eilandjes voor de kust van Estartit

  
Intussen heb ik bijna heel Spanje van oost tot west en van noord tot zuid gezien maar de Costa Brava blijft toch een mooi plekje om terug te keren. En het voelt inderdaad iedere keer als thuiskomen. Laat vooral de bekende badplaatsen links liggen en zoek het achterland op of maak een rit langs de kust, een mooie route langs schitterende baaitjes en strandjes. 

Besneeuwde toppen van de Pyreneëen

Ik voel me ontzettend thuis in dat land en dat ik de taal spreek is bijzonder handig zoals afgelopen week gebleken is. Helaas werd mijn moeder in het ziekenhuis opgenomen met een blinde darm ontsteking en is ze afgelopen donderdag geopereerd. De Spanjaarden spreken nog steeds behoorlijk slecht Engels dus het was fijn dat ik als tolk kon optreden. Helaas moesten wij zaterdag terug naar Nederland omdat de plicht weer roept. Ik vond het niet fijn om mijn ouders daar achter te laten maar gelukkig is de verzorging er uitstekend en hebben we voor pa een goed hotel in de buurt van het ziekenhuis kunnen vinden. Mijn broer is met zijn gezin ook nog een paar dagen in Spanje en ik zit hier nu in de kou, geen vakantiegevoel maar wel een berg vakantiewas. Het is niet anders zullen we maar zeggen. Ik ga gauw aan de slag. Un abrazo muy fuerte!

Pascale
 

3 opmerkingen:

  1. als ik de foto's zie begrijp ik waarom je verliefd bent ,tis ook zo mooi uitzicht ....go wat rot voor je ma gelukkig dat het beter gaat en wat een mazzel dat jij dan de taal sprak zeg ik zou het met handen en voeten moeten doen ,moet er niet aan denken pffff ...tja aan alles komt en eind en vaak zit daar een grootte was aan ...maar je hebt hele mooie foto's om na te kijken en terug te denken aan de mooie dingen ...heel veel sterkte nog met je ma een fijne week ...lieve groet rosita

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een geweldig mooi land. Heerlijk om vakantie te vieren,
    Maar ik begrijp je met de taal in dit geval. Ik hoop dat je moeder spoedig naar huis terug mag, samen met de rest van de familie.

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een mooie vergezichten. Begrijp heel goed waarom je spaans bent gaan studeren. En Dan heb je het nog niet over het eten gehad en de lieve mensen.

    Beterschap! hopelijk is je moeder snel opgeknapt.

    Liefs Marielle

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je een berichtje achterlaat! Un saludo, Pascale